Er is maar één echte onvrijheid en dat is de armoede.
(Amartya Sen, econoom uit India en Nobelprijswinnaar)
Sinds de 17e probeer ik me bij wijze van vòòrpret, voor te stellen hoe 'meer vrijheid' voelt en wat ik ermee ga doen.
Ga ik eerst eten in een restaurant waar iemand kookt, die echt kan koken? Of met de kabelbaan naar mijn vuurtoren ? Of met de toeristenboot een rondvaart doen op het meer ?
Je zal het misschien niet geloven, maar weet je wat ik ga doen? Ik ga een wandeling maken van drie, of misschien wel vier uur. Dàt lijkt me nou zò kicken, te kunnen lopen zonder na een uur de terugtocht te hoeven aanvaarden.
Te kunnen lopen totdat ik ben waar ik naartoe wilde en dan pas terug.
Het heeft wel wat, hoor, dit wachten in spanning.
Je zou het bitterzoet kunnen noemen.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten