vijf blows, 3 pillen en een paddootje graag . . .

Een enorm oud-en-nieuw-feestgevoel ontwikkelt zich in mij en daarvan krijg ik enorme trek in drugs.
Veel drugs.
Van alles en nog wat, lekker.

Nou kun je hier koffie, tabak en alcohol kopen, zonder het risico om gearresteerd te worden.
Koffie en tabak zijn niet interessant en alcohol is nou precies die ene, die zo slecht voor me is, dat ik die niet wìl kopen.

Vanmorgen in de trattoria heb ik de champagne op het schap laten staan en vriendelijk bedankt voor een glaasje spumante, maar naarmate de middag vordert, krijg ik meer zin om nog even terug te gaan en alsnog . .
Het is dus maar goed, dat ik de deur niet uit mag en dat er politie aan de poort staat.

Wauw, ik kan ècht alles recht lullen wat krom is . . . .

het firmament is weer bezig

Mijn vuurtoren voelt
zich opgelaten onder
zo'n uitsloverij.

ruimtelijk perspectief

Hoe kan ik iedereen laten weten,
wat een gewèldige site APOD (klik) is ?

Iedere dag een foto van een stukje heelal,
met Nederlandse uitleg.

Gaat allemaal alsjeblieft even kijken (klik) en vooral:
Zegt Het Voort.

mislukte haiku

gevangenschap
in huisarrest kan
wonderschoon zijn

meer ellende

Oplettende
lezers
mailden mij:
"Anna, het
is geen duif. "









Dank je,
lieve lezers.

ellende

Wàt een bittere ellende . . .

Eerst word je aan een kruis gespijkerd, daarna in de plomp gegooid en dan gered door een stenen beeld. 't ìs wat, hè?
En nèt als je even lekker ligt bij te komen, komt er zo'n rot duif om je onder te schijten.

Met zoveel pech wìl je niet eens meer leven . . . .

oudejaarsloterij

Weet je nog niet, of je nou wèl of geen lot zult kopen?

Bespaar 28 zuurverdiende eurootjes
(of een veelvoud daarvan)
en kijk eerst deze clip.

leuk één klein flesje

Het lijkt maar een kleinigheidje,
maar ik ben langs de rand van de afgrond gescheerd,
met die grapjasserij van leuk, één klein flesje drank.

Wie wel eens ergens van is afgekickt, zal begrijpen wat ik bedoel.

Vandaag zijn alle winkels dicht en morgen hoop ik weer voldoende bij zinnen te zijn, om in de trattoria die flesjes gewoon lekker in het schap te laten staan.
Mafketel dat ik ben.

haiga? senryu? haibun? haiku?

Een luxe-probleem:
Hoe groter mijn wereld wordt,
hoe meer ik wil zien . . .

een verslaafd setje genen

Mijn naam is Anna B. en ik ben alcoholist, hoewel sinds 2 december 1991 droog.

Tot 2 dagen geleden.
Ik kocht voor de aardigheid zo'n leuk flesje op de foto (100 cc inhoud van 40∘) en omdat het lekker was, gisteren ook een flesje en vandaag nog eentje.
Zò gaat dat dus.

16 jaar droog, inclusief 5 maanden achter tralies, waar bier en wijn bij het eten te koop waren, raak ik geen druppel aan en het is een beetje kerstmis en ik zit gewoon te zuipen.
Maar gelukkig heb ik mij door, dus het is weer afgelopen met de pret.
En zo blijkt maar weer: een alcoholist kun je nooit vertrouwen.

Vooral zèlf niet.

krenterig

Prettig,
gelukkig,
voorspoedig,
zalig,
gezegend . . .

En dan . . .

1 feest ?
2009 ?





"Geouwehoer. !" roep ik je toe.
Gijs & ik wensen iedereen een prettig rest van je leven.
En geen dag minder.

3 dagen off line

Drie (3) dagen
ben ik bezig geweest om de chaos op te ruimen,

die was ontstaan, nadat ik internet explorer 8 beta-versie op de pc had gezet.
Sneller, makkelijker en veiliger, stond erbij.

Leuk, dacht ik nog, dat wil ik wel.

Maar goed: ik ben beter uit de chaos gekomen, dan ik erin ging, want ik heb uiteindelijk firefox op de pc en de mac gezet en dat is gewèldig. Een absolute aanrader.
Eigenlijk wilde ik Firefox al heel lang, maar ja,een mens heeft wel een ernstige reden nodig voor zo'n browser-switch.

En die reden had ik nu, want ik lag plat.
Geen msn, nauwelijks internet, wat een eenzaam bestaan voor een gedetineerde in huisarrest.
Maar ik kom op dubbele sterkte terug, dit keer met Firefox.

Nou ga ik even uitrusten . . poeh poeh.

italiaanse versie van de twin-towers

Met handige invlieg-gaten.

revalidatie

Qua revalidatie

durf ik mij wel ervaringsdeskundige te noemen.

En omdat de revalidatie van een keurig fractuurtje aan de ulna (= ellepijp = buitenste onderarmbot) niet zoveel voorstelt, kan ik deze ronde lekker observeren en echt van het herstel genieten.
En die observatie heeft mij tot dusverre geleerd, dat Yoga een geweldige manier is om het vertrouwen te herstellen tussen een beschadigd deel en de rest van het lichaam.

Neem nou mijn rechter arm.
Die is 3½  week door de rest van mijn lichaam ontzien.
Mijn linker arm, mijn mond, mijn neus en zelfs mijn voeten werden ingezet om de taken over te nemen van de gewonde arm, of om de troep op te ruimen (zowel materieel als emotioneel) als mijn gipsen arm eigenwijs dacht ‘dattie het wel kon’.

Nu het gips er af is, doe ik de fysio-oefeningen voor het functie-herstel en ook zo veel mogelijk yoga.
En die yoga doet iets bijzonders: 

yoga leert aan mijn rechter arm, hoe hij weer mee kan doen in het geheel en weer een gewaardeerd lid kan worden van de kleine samenleving, die mijn lichaam is.

En yoga leert aan de rest van mijn lichaam, dat het weer kan vertrouwen op de rechter arm, die steeds beter gaat funktioneren en dat vertrouwen steeds meer waard lijkt te worden.

De verschillende delen van mij worden weer een team en dat is een verrekte belangrijk onderdeel van de revalidatie en een interessant proces om mee te maken.

Lichtshow van een goddeloze

Wàt een visuele herrie.

Mijn buurman van 86 heeft vandaag, balancerend op de vensterbank en met hulp van zijn illegale werkster uit Mozambique, zijn twee ramen met kerstverlichting getooid. 

Het leek mij, dat ik als goede buur niet achter kon blijven en dus ben ik om 10 uur kerstverlichting gaan scoren en heb zojuist mijn twee ramen solidair met flikkerlichtjes gepimpt.

Nu zijt wellekomeu

de veerboot van 08:35

De kachel stond binnen zo hoog te loeien, 

dat ik maar op het achterdek ben gaan zitten. 

Hier zie ik de zon boven de berg opkomen en dat is voor mij ook hartstikke nieuw, want ik ben pas sinds een paar weken om deze tijd buiten en ik ga er iedere dag nog behoorlijk van uit mijn schil.

Nu ik een boot later heb, schijnt de zon al zowat op het hoogste dorpje van de gemeente. 

Mijn lievelingsdorpje aan de overkant van het meer krijgt van November tot Februari alleen zon tussen 12 en 2. 

de veerboot van 08:20

om  08:22

Die is dus net weg, 

maar over een kwartiertje gaat er weer één. 

Nou ga ik te laat zijn op m'n werk en dat komt wel mooi uit, want  dan heeft mijn 'door god gezonden engel' het te druk om mij te bekeren. En da's wel zo lekker rustig. 

De collega op mijn werk denkt namelijk, dat zijn god mij speciaal bij hem heeft geplaatst, zodat hij mij kan bekeren, als speciale dienst aan die god en aan mij.

Tja . . .  't is wel lief bedoeld, maar zo gestoord, hè . .

Verder lijkt hij eigenlijk wel normaal en aardig ook, hoor.

Maar knettergek, waarschijnlijk..

de veerboot van 08:20

Op dinsdag, woensdag en op donderdag

ga ik met deze veerboot naar mijn 'werk'.

Meestal kom ik net op tijd  aangelopen.

Ik koop snel een kaartje en ga dan even kijken of de boot er al bijna is.

En dan zie ik dus dit, maar iedere dag anders.

En iedere dag opnieuw ben ik compleet verrast door zoveel schoonheid.

Met tranen in mijn ogen maak ik de perfecte foto (gewoon knip is voldoende, kan niet mis) en tegen de tijd dat er is aangemeerd en we aan boord gaan, zijn mijn tranen gelukkig verwaaid.

Mooi hè ?

ervaringsdeskundige

Weet je wat het geklooi is met revalidatie ?

De onzekerheid.

de Onzekerheid ?

de Onzekerheid !

Kijk: ik wil zo hard mogelijk oefenen, om mijn elleboog weer snel goed te kunnen gebruiken.

Trainen tot aan de grens, maar wel vòòr die grens stoppen, want als ik er voorbij ga, ben ik de boel aan het beschadigen. 

Als het pijn doet  ben ik te ver gegaan.

Maar tot het punt van pijn, kan ik niet weten of ik wel maximaal train.

Het is dus altijd 1 van de 2 kwaden: òf ik ga te ver, òf ik voel me onzeker omdat ik niet weet of ik wel maximaal ga . . .

Lekker trouwens, dat ik weer kan schrijven, jòh.

Oh . . dennenboom

Gijs en ik oefenen vast wat kerstliedjes bij onze boom.

Ik dacht: Ik neem maar niet zo'n grote, dit jaar.

Ik voel me een beetje misleid

Als je er voor in de bui bent,

kan een  mooi stadje flink eenzaam aanvoelen.

Sinds gisteravond weet ik het zeker: ik blijk mijn tijd en diensten te doneren aan een religieuze organisatie, die zich voedselbank noemt.

Dat weet ik zo zeker, omdat het hele feest gisteravond in het teken stond van Loof De Heer met gezang en getuigenissen en hallelujah en zo.

Nou heb ik persoonlijk een relikwab van niks, dus of men jezusgristus, mohammed, moon, osiris of de heilige kiezelsteen wil eren, is mij om het even, zeker als  het me voordeel oplevert, zoals nu.

Maar toch voel ik me een beetje misleid.

En het is ook wel lachen, hoor, zo'n zaal vol devote godlovers en als je de goeie (gospel)-muziek opzet, swingen ze de pan uit. 

Maar wat mij betreft, is er nu wel weer genoeg gegospelswingt voor de komende 6 1/2 jaar.

partytime

Zoals je ziet, 

gaat het leven van de kaartjesverkoper bij de veerboot

niet altijd over rozen.

Mijn leven gaat wèl over rozen, want aanstaande zaterdag is er een feest voor alle medewerkers van de landelijke voedselinzamelactie uit de regio en ik ben ook uitgenodigd.

Onder het motto: niet geschoten is altijd mis, heeft de advocaat rechterlijke toestemming aangevraagd en die heb ik nog gekregen ook: ik mag buiten blijven tot middernacht !

We zullen helemaal uit ons dak gaan, want er wordt gezongen door Napolitaanse tenoren.

Joepie.

gratis af te halen

3 zgan shirts met handige rechter mouw 

Slechts 3 weken gedragen.

Okay, t gips is draf, maar ik mag en kan nog minder dan mèt gips

en zo heeft een mens altijd wel wat te zeuren.

Mààr:

Ik kan nu wèl m'n neus snuiten met de zakdoek in m'n rechter hand en dat scheelt alles.

Ook kan ik weer bij mijn toetsenbord, maar die draaiing met mijn onderarm is tot volgende week verboden, dus typen doe ik nog maar even niet.

stevige actie tegen de crisis

In het land van Berlusconi

 heeft men als antwoord op de financiële crisis

op aanstaande vrijdag, vanaf 10:00 uur

een algehele staking aangekondigd:

Tégen de crisis . . .

. . . .

. . . en voor:

 méér werk, méér loon, méér pensioen en méér rechten.

En over drie (3) dagen mag m'n gisp d'raf,  joepie.

Dan kan ik weer bloggen, want dat mis ik zooooo.

zo saaai 4

De keuze van de week is:

Leuk

Voor zover ons setje genen het toelaat,

kunnen we kiezen met welke fantasie

we ons leven willen verkopen aan onszelf:

of we het fantaseren tot knokken en lijden,

of liever leuk.

't is vaak hoe je de dingen wilt zien,

leuk is een keuze,

zo saaai 3

het nieuws van de week is:

Goed nieuws verkoopt niet

want goed nieuws is het saaiste deel

van het echte leven,

niet waard om te worden geleefd,

dus zéker niet om te worden  verkocht.

N0g liever geen nieuws dan goed nieuws

om te verkopen.

zo saaai 2

De fantasie van de week is:

Een leven van knokken en lijden

is het waard geleefd te worden.

Teneinde dit knokken en lijden te bereiken,

verzinnen we van alles om over te mekkeren,

zodat het lijkt of er in ons leven veel mis gaat,

alles fout loopt, of dat het nooit heeft gedeugd,

waardoor het voldoet aan de eis

van de fantasie van de week.

zo saaai 1

De stelling van de week is:

De belangrijkste kwaliteit van een romancier 

is niet de secure woordkeuze,

of een compacte of een elegante stijl.

Oh nee.

De belangrijkste kwaliteit 

is een ongebreidelde fantasie,

want wat van ruime fantasie aan elkaar hangt

is interessant genoeg om te worden verteld.