zoals beloofd, zoomen we even in op puntje 5.
5. Ik mag niet omgaan met veroordeelden, verslaafden en anderszins laag-allooiigen
Hierop loop ik, eerlijk gezegd, een beetje vast.
Want hoe kom ik er 'on the spot' achter, of iemand veroordeeld is, of van laag allooi, of verslaafd ? Ik zie tot nu toe maar één manier: vragen.
De oude bekakte dame (86), de bediende in de trattoria die altijd zo aardig glimlacht, de vrouw van de kiosk in het hotel, ik heb het ze gewoon maar gevraagd.
De logische eerste vraag leek me: "Rookt u?"
Kijk, staat, zoals vanmorgen, de serveerster op mijn lievelingsterras net buiten om de hoek een sigaret aan te steken, dan weet ik meteen: niet doen, niet meer hier komen, hier lopen nicotine-verslaafden rond, weg wezen hier, dit kost je je vrijheid.
Maar bij de anderen moet ik veel dieper graven, om te weten of iemand puntje 5 is.
Als tweede vraag had ik bedacht: " Drinkt u wijn bij het eten en zo ja, hoeveel ?"
"Zo lang ik nog adem, drink ik wijn bij het eten." zei de zieke oude man op de hoek in de rolstoel, met wie ik altijd een praatje maak, "één glaasje maar, bij de maaltijd, hoor . . ."
Ja,ja, één glaasje bij de maaltijd. Dat kèn ik. Wie trapt er nou in zo'n smoes. De rechters vast niet, dus voor de zekerheid vroeg ik: "Bent u soms met justitie in aanraking geweest?"
Toen probeerde hij vuistschuddend uit z'n rolstoel op te staan.
Nou vrààg ik je.
De oude bekakte dame reageerde ook al zo fel. Op mijn vraag naar haar allooi, bitste ze:
"Mijn allooi is prima ! en bovendien gaat u dat niets aan."
Maar kan ik dat geloven, hè, dààr ligt het probleem, want wie zal er nou eerlijk zeggen, dat haar allooi te laag is? En hoe laag is te laag, qua allooi ?
Maar het lastigste is nog, dat de lijst zo lang is.
Het valt òp.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten