Nee, dit gaat over communicatie.
Weet je nog, dat ik 20 mei als decoratie mee moest naar het tribunaal (Italiaans voor rechtbank), waar de advocaat wat meer vrijheid los ging kletsen? De hele show werd toen verzet naar 26 juni, omdat er een rapport van de carabinieri ontbrak. (klik hier voor meer info).
Nou, die carabinieri kwamen vanmorgen een (andere) toestemming brengen, waarmee ik mijn nieuwe bril in de stad mag ophalen aanstaande dinsdag en omdat het volgende week al de 26e is, dacht ik: nu ik ze toch spreek, help ik ze even herinneren dat ik donderdag al vroeg op pad ben, zodat ze hier niet voor een dichte deur staan te controleren, want even helpen herinneren kon vast geen kwaad.
Dat klopte. Ze weten niets van die zitting, niet dat ik er naartoe moet, niet dat er een rapport geschreven had moeten worden en ik mag zéker de deur niet zomaar uit op donderdagmorgen, niet zonder geschreven en gestempelde toestemming van de districtsrechter. No, no signora.
Na dit gesprek heb ik snel de advocaat gebeld en ze zal maandag achter alles aangaan, maar ja, ik heb er een beetje een hard hoofd in, eerlijk gezegd. In februari hebben we die zitting al aangevraagd en nu zijn er uiteindelijk maar twee dagen om dat rapport rond te krijgen.
En bij de districtsrechter toestemming aanvragen of ik naar de provincierechter voor een zitting mag reizen klinkt ook tamelijk apart.
wordt vervolgd . . .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten