Heb ik me daar toch een overdosissociaal contact voor mn kiezen gekregen . .
poeh, ik ben nòg aan het bijkomen.
Op 1 mei, de dag van de arbeid die in Italië groots gevierd wordt, was ik met het christencluppie van de voedselbank mee gegaan op excursie naar 14 kapelletjes en een kerk, langs een oude pelgrimsroute in de bergen..
We waren met z’n ruim 30-en en iedereen probeerde het me ongelofelijk naar de zin te maken, zodat ik me echt thuis kon voelen en niet alleen.
Hartstikke lief.
Eerst 1 1/2 uur met de boot, daarna een paar uur wandelen-met-uitleg van kapel naar kapel, vervolgens lunchen in het gras naast het kerkje met z’n allen en daarna de hele mikmak weer terug. Prachtig en mooi en gezellig bovendien, echt waar.
Maar na twee jaar isolatie met alleen de kat en het belletje van de magnetron als referentie (en tegenwoordig een beetje prietpraten in het Italiaans op de voedselbank), was de excursie een totale overdosis. Ik heb geen keel en geen stem meer over van al het geklets en ik lig sinds vrijdag avond voor pampus.
Zij die nog even gaat bijkomen, groet u: Ave.
Posts
2 opmerkingen:
neem voortaan een flesje water mee, kun je smeren tussen door. en dat voor iemand die 5 kwartier in een uur kon kletsen. sterkte. hihi sis.
dank je voor het advies, ik zal het ter harte nemen.
Trouwens: slaap jij helemaal niet meer ?
Een reactie posten