Waar je het kerkje ziet,boven op de heuvel,
is het verste dorpje waar ik naartoe kan wandelen
binnen de toegestane 2 uur uit en thuis.
Hier huist de vereniging der alpine-gidsen in ruste.
De stok-oude gidsen dragen tiroler kuitbroeken en hoedjes met een veertje en als de kroeg in het dorpje dicht is, valt er bij hun in het clubhuis meestal wel een kop koffie te bietsen.
Ze zitten vol met spannende verhalen van toen ze de smokkelroutes runden tussen Italië en Zwitserland en vertellen over vroeger is wat ze het liefste doen.
Maar helaas: ik versta geen jota van hun dialect.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten