Weet je wat het geklooi is met revalidatie ?
De onzekerheid.
de Onzekerheid ?
de Onzekerheid !
Kijk: ik wil zo hard mogelijk oefenen, om mijn elleboog weer snel goed te kunnen gebruiken.
Trainen tot aan de grens, maar wel vòòr die grens stoppen, want als ik er voorbij ga, ben ik de boel aan het beschadigen.
Als het pijn doet ben ik te ver gegaan.
Maar tot het punt van pijn, kan ik niet weten of ik wel maximaal train.
Het is dus altijd 1 van de 2 kwaden: òf ik ga te ver, òf ik voel me onzeker omdat ik niet weet of ik wel maximaal ga . . .
Lekker trouwens, dat ik weer kan schrijven, jòh.
Posts
2 opmerkingen:
Dat gevoel ken ik wel een klein beetje met die operaties. Je vraagt: "Wat mag ik wel, wat niet?" Krijg je zo'n fijn vaag antwoord: "Dat is voor iedereen anders, beweging is goed, maar pijn is stoppen" Ja, maar pijn is toch ook voor iedereen anders? Is de pijn die ik dan voel een teken om te stoppen of valt het nog niet onder het kopje pijn? Dus doe je maar wat... Xxx
nou joh. en dan heb je met je hand ook nog, dat dat rottige verband niet blijft zitten en dat je geen infectie wilt riskeren . . . Heb je nog pijn ? doeiii
Een reactie posten