Reliland

Als je goed tuurt, 

zie je in de verte op de hoge toppen de eerste sneeuw.

Het stormt en regent, dus ik ging met het veer naar de voedselbank vanmorgen.

Ja ja, ik Wèrk. Vrijwilligerswerk op seniorentempo, dus qua werken stelt het weinig voor, maar qua uit huis zijn, drie ochtenden in de week, des te meer.

Dat ik er nu pas over schrijf, komt omdat ik de eerste twee dagen behoorlijk in de war was.

De voedselbank is namelijk van de kerk en ik heb een zwak ontwikkelde reli-kwab.

De vraag is: gaat die reli-toestand wel meevallen, moet ik al dan niet kiezen of kan ik deze show gewoon meespelen?

Voorlopig heb ik besloten mee te spelen.

Mijn bevindingen ga ik in een aparte blog schrijven: hier

hete chocolademousse

Met heel veel dank aan LP.

Voor 1 persoon.

men neme:

1 ei,

1/2 theelepel honing,

1/8 plak smeltchocola

(= ruim 10 gram)

1 mespuntje bloedhete chilipeperpasta.

:

Splits het ei,

geef de dooier aan de kat en doe het wit in een kommetje.

Doe er

een halve

theelepel

honing bij

en draai het

stijf.

In een ander kopje doe je smeltchocola 98 % puur.

Puur omdat dat het gezondst is,

98 % omdat dat niet te vreten is,

zodat je het niet opsnoept.

Op het stukje chocola

doe je een mespuntje chilipasta.

Zet de chocola in de magnetron om te smelten,

1 - 2 minuten op 50%.

Hoger dan 50% verbrandt de mikmak en verbrande chocola stinkt zo ongelofelijk . . . dat wil je niet meemaken. Maar ik dwaal af.

Haal het bakje gesmolten chocola

uit de oven,

doe het opgeklopte eiwit erbij

en meng het voorzichtig door elkaar.

Eigenlijk is hij nu het lekkerst en vaak haalt hij de ijskast niet, maar hij hoort nog  een half uurtje in de ijskast op te stijven.

Voilà: hete chocolademousse,

vol proteïne en anti-oxydanten,

met maar 100 Kcal.

(chocola 70, eiwit 15, honing 15)

Anna's kookrubriek

Eerst paddestoelen en nu weer kastanjes . . 

. . . dit lijkt wel een kookblog,

terwijl ik juist  niet kan koken.

Na een tip op internet, heb ik mij aangeleerd om alle groente 10 minuten te koken in de magnetron en als ik het dan door de blender draai, smaakt het steeds anders en best lekker.

Sinds ik in huisarrest zit, leef ik zodoende op groente en fruit:

's ochtends vers fruit met all-bran in de blender, 

's middags groente in de blender

en 's avonds: 

nog meer groente in de blender. (klik)

Samen met 3 x daags een multivitamine, 1 omega-3 capsule en een handjevol chlorella, houdt deze combi me al 16 maanden prima in leven, dus dat is het punt niet, maar het is natuurlijk oersaai.

Ik zoek dan ook naarstig naar manieren om het op te spicen en dat, lieve vrienden, lukt me tegenwoordig heel aardig met de designerdrug   r.h.c.p.

Sinds vorige week kan ik er zelfs een toetje mee en ik ga jullie morgen het recept geven.

Mmmmmm . . . 

nog één jaar . . .

Vandaag heb ik, volgens mijn berekeningen, nog precies één jaar te zitten en ik was van plan om dit te vieren met een vlammend betoog, over dat mensen elkaar niet zouden moeten opsluiten en dat het aantoonbaar niet werkt en alleen maar geld kost en zo, maar ik ben niet in zo'n vlammende bui. 

Ik ben meer in een accepterende bui en voel me één van de velen, want als je gaat opzoeken hoeveel mensen er over de hele wereld om de meest uiteenlopende redenen 'vast'  zitten, kom je aan een ongelofelijk aantal.

Wij sluiten elkaar blijkbaar graag op en hier, nu, was ik aan de beurt. 

Soit, het zij zo, amen, so be it.

Qua opgesloten kan een mens het een stuk slechter treffen en bovendien kan ik hier  vandaag  weg, want er zijn geen stalen tralies in deze cel, maar ik doe het niet, dus mijn rechter hersenhelft zal wel besloten hebben om het spelletje mee te spelen.

Speeltijd !

liedje

Kaalkopjes in de tuin ?

Er is al drie dagen een liedje in mij, dat gemaakt wil worden. 

Ik probeer het te negeren, want ik heb wel wat anders te doen, dan opdringerige liedjes maken, maar negeren helpt niet. 

Het tegendeel.

Eerst maar dat liedje dus, dan kom ik hier later op terug.

We hebben het hele weekend nog.

Bijna . . .

Dit onleesbare gekrabbel in  de officiële toestemming 

is waar het om draait.

Hier staat precies wat ik wanneer wààr mag en moet.

Ik weet niet of ik het begrijp, want ik kan het niet lezen, maar de advocaat zal het morgen uit laten typen en naar me mailen. 

Zij gaat er bovendien vanuit, dat de werktijden exclusief reistijd zijn, maar gaat dat nog even checken en ze wil ook graag persoonlijk de mensen bij de voedselbank op de hoogte brengen van mijn komst, dus of ik dinsdag pas wil beginnen in plaats van morgen en morgen wèl de sheriffs wil bellen om te zeggen dat ik nog niet ga ?

Ik wil.

Wat een gedoe, hè ?

Ik bedoel: afgelopen februari zijn we met de procedure gestart (klik) om een paar uur te mogen vrijwilligen, weet je nog ? 

We zijn nu acht maanden verder en er zijn al zò veel mensen zò veel uur mee bezig geweest om mij juist wèl of juist niet aanstaande dinsdag mijn eerste uurtje onbezoldigd te laten beunen . . .

Alsof ik staatsgevaarlijk ben.

deeltijd carrière

Jan en Jaap waren vanavond aan de deur  

om een aangetekend document te overhandigen.

Het bleek de officiële toestemming, dat ik  vrijwilligerswerk mag doen op dinsdag-, woensdag- en donderdagochtend.

"Hier moet u uw handtekening zetten," zei Jaap, "en voordat u de deur uitgaat, 's morgens om 9 uur, moet u ons bellen en als u er weer inkomt om 11 uur ook weer."

Ik dacht even met Jaap mee en stelde toen voor: "Okay. ik heb 3 kwartier reistijd nodig, en voor de terugweg ook. Dus als ik van 9 tot 11 werk, ga ik om kwart over 8 de deur uit en dan kan ik om kwart voor 12 weer terug zijn.  Zal ik dan bellen? "

"Dat lijkt me niet," zei Jaap, "want hier staat van 9 tot 11. En u begint donderdag. Veel succes en goedenavond dan maar."

Gelukkig is in het verleden gebleken, dat Jaaps uitleg van een rechterlijk besluit soms afwijkt van de intentie, dus ik ga morgenochtend eerst maar even naar de advocaat, om te checken of het inderdaad de bedoeling is, dat mijn dienstbaarheid aan de Italiaanse samenleving zich beperkt tot een half uurtje per ochtend.

Drie ochtenden per week.

2,3 T€

Deze groeien bij ons wild in de tuin. 

Gijs en ik hebben ze net geproefd en ze zijn best lekker.

En nu zit ik nog even na te denken over die ruim 2300 miljard euro internationale back-up voor de banken van gisteren.

Als ik me niet vergis, zijn ruim 1000 miljard Bytes een terabyte. 

Een TB dus. 

Mag ik dan ruim 1000 miljard  euro's een teraeuro noemen ?

Een  T€ ? Aha. het begint vorm te krijgen.

De internationale overheidsgarantie bedraagt 2,3 T€ . 

Dit soort hapklare brokjes begrijp ik tenminste, denk ik.

Ik ga nog zo'n paddestoeltje plukken.

 

1, 2, veel.

Ruim 2300 miljard euro 

is er tot nu toe door de  overheden toegezegd 

om de banken te helpen.

2300 miljard. 

Wat een astronomisch getal hè ? Ik wil er graag wat bij voelen, dus ik probeer even wat. Hoe schrijf je zo'n getal ?  

€ 2.300.000.000.000 ?

of:  € 2,3 . 10¹²

De verste planeet van onze Zon is tegenwoordig Neptunus, die op 4,5 miljard kilometer afstand staat.

Als  je vanaf Neptunus ruim 275 keer heen en weer naar de zon reist, heb je 2300 miljard kilometer afgelegd.

Ik voel nog steeds niks.

Dinosauriers leefden 160 miljoen jaar geleden . . . de aarde bestaat 3,7 miljard jaar . . . het heelal bestaat 15 miljard jaar . . .

Nog steeds niks.

2300 miljard . . . wat ga ik me daar bij voorstellen ?

het was zo'n mooi liedje . . .

Omdat ik mij nog een beetje bluh voel 

na het afscheid van mijn vriendjes, 

ging ik  muziek schrijven voor de yogaoefeningen, 

want van muziek schrijven knap ik altijd op. 

Vandaag gelukkig ook.

 

Na 6 uur noeste arbeid had ik een mooi nummer bijna klaar en vòòr het laatste afmixen ging ik even m'n rug en benen strekken en de afwasmachine vullen en vooruit, de wasmachine ook meteen maar even dan.

KLAP. 

Hoofdstop d'ruit, want die twee kunnen niet samen draaien. Even vergeten..

Oeps. Computer ook uit . . .  wèg mooie nummer.

En die Italianen denken mij te straffen ? 

Ze kunnen zich de moeite besparen, want ik doe het zelf  al. 

hartezeer

Deze plant

verbeeldt vrij aardig, hoe mijn hart voelt op dit moment.

De afgelopen maand waren in totaal 5 vriendinnen op bezoek.

Dankzij wat slinkse slimmigheidjes konden we de rechterlijke permissie, die ik toch niet had gekregen, omzeilen en het was onwijs gezellig.

Vandaag zijn de laatsten vertrokken en dat is natuurlijk een trieste toestand, zowel voor mijn vriendinnen, die mij achter moeten laten, als voor mij, maar uit ervaring weet ik, dat de leegte een dag of drie duurt en morgen al minder pijn gaat doen.

Gelukkig maar..

Gijsje zit nog steeds te wachten

"Ik heb nog meer kans 

om mijn geld van de 

Lehmanbrothers

terug te krijgen, 

dan dat jij een UFO 

gaat zien landen." 

zei ik vanavond, 

in een (laffe) poging 

om Gijs naar binnen te lokken..

"Mauw !" was zijn verwijtende antwoord, want Gijs vindt dat je over bepaalde zaken in het leven geen grapjes moet maken en dat geldt, volgens hem, zéker voor bezoek uit de ruimte.

Gijs tuurt de hemel af.

Nu begin ik te begrijpen

waarom Gijs de hele week al

iedere avond in deze houding

de hemel zit af te turen:

Hij gelooft het verhaal dat er

ruimteschepen komen.

klik

Leuk hè ?

Zelf geloof ik niet in UFO’s,

maar toch hoop ik dat Gijs’

intuïtie juist blijkt, want

misschien dat zoiets drastisch

als bezoek uit de ruimte

ons ertoe kan aanzetten,

om wat fatsoenlijker

om te gaan met onze welvaart.

En met onze aarde en onze

toekomst.

En, wie weet, met elkaar.

Lamakomme, die UFO's.

Klik voor de UFO-site.

Klik voor iedere dag een andere foto uit de ruimte, met Nederlandse uitleg.

Klik voor Stephen Hawking, die uitlegt waarom er in een straal van een paar honderd lichtjaar volgens hem geen intelligente contactzoekers wonen. (Engels)

En om 't feest compleet te maken:

Hawkwind : Space is deep. (1972 ?)

dames en heren . . .

. . . . . 

met trots presenteer ik u

De  Herfst

na de zomer

Stelling van de week:

Als het niet zulke mooie foto's op zou leveren,

 was het einde van het seizoen 

maar een saaie bedoening.

Beurskrach

Als gedetineerde . . .

Ben ik tijdelijk op non-actief gezet. Ik mag niet meedoen. 

Voor straf.

Dankzij deze non-actief situatie kan ik naar onze wereld kijken, zonder er deel van uit te maken, waardoor ik me nauwelijks betrokken of medeverantwoordelijk voel. 

En vanuit deze positie is het reuze spannend om te zien, wat er in het financiële deel van onze wereld  gebeurt. 

De financiële wereld, waar Alles is toegestaan zolang het financiële belang ermee wordt gediend, dreigt aan zijn eigen hebzucht ten onder te gaan. 

Volgens mij zal dit op de lange termijn een verbetering voor de mensheid zijn, maar voorlopig weigeren we te erkennen wat de situatie is en slaan we wild om ons heen.

We gaan niet zonder gevecht ten onder, oooooh nee.

Interessante tijden zijn dit.

sociaal contact

Het is jammer van de tijd om boodschappen te doen

tijdens boodschappentijd.

Veel liever ga ik wandelen,

of overtochten met het veer.

Of een cappuccino drinken voor meer sociaal contact.

werk aan de haven

In de veerboot-haven van het stadje wordt hard gewerkt

met damwanden, hei-materieel

en ander overlast veroorzakend gedoe.

Om de rust verstorende bouwput héén heeft men

een hoge houten muur geplaatst, met hier en daar

een groot plastic raam of een info-hoek.

Bewoners en toeristen lopen nieuwsgierig van raam tot raam,

om te kijken wat er vandaag allemaal gebeurt

en oude mannen leveren in groepjes commentaar.

De eindeloos lange muur schept zò veel afstand,

dat we nauwelijks last hebben van de rotzooi of de herrie
en maakt het dankzij de ramen zò spannend en intiem,

dat we nieuwsgierig zijn en ons betrokken voelen.

Knap hè?

Dierendag

In Nederland is het dierendag vandaag

maar in Italië niet, denk ik,

want ik heb er niks over gelezen of gehoord.

Met Gijs gaat het in ieder geval hartstikke goed.

Maar soms,

heel soms, 

krijg ik de indruk . . . 

. . . dat hij zich misschien een beetje verveelt.

abnamro & bankmetdeS

Graag wil ik ons van harte geluk wensen met onze nieuwe aanwinsten.

Twéé banken hebben we met ons allen gekocht.

Proficiat.

Voor de enkele crimineel, die de aloude stiel van bankrover uitoefent, zal het nog flink opletten worden, want je  staat natuurlijk zwaar voor lul, als je een bank wilt gaan  beroven, waarvan je al mede-eigenaar blijkt te zijn .

bankieren

In woelige tijden 

is het een goed gebruik,

om regelmatig even 

op je hoofd te gaan staan, 

om helder na te kunnen denken .

Ondersteboven ziet alles 

er heel anders uit . . . .  

Vooral de grafieken.

Let ik ff niet op . . . .

Let ik ff niet op

en opeens is het overal een financiele puinhoop

van jewelste.

Hier (klik) vind je in 5 x 10 minuten animatie haarfijn uitgelegd, waarom we met z'n allen opeens de banken moeten redden. Het intro is even doorbijten, maar het is het waard.

En als toetje een geweldige sketch van John Bird & John Fortune (klik) over hoe de lening aan een arme werkloze man in de straat kan verworden tot een hedgefund met een 'goede' naam.
En waarom.