“Jawel, hoor, alle tijd.”
Op zijn bureau liggen enorme hoeveelheden papier, waaronder ik in totaal 14 handtekeningen moet zetten.
“De overdracht vindt morgen plaats,” zegt Jaap, “zodra u een afspraak hebt gemaakt met de reclassering, komt u bij ons de toestemming ophalen om daar naartoe te mogen en vanaf dat moment valt u niet meer onder ons, maar onder toezicht van de reclassering.”
“Ik zal jullie missen,” zeg ik, denkend aan de vele nachtelijke controles op niks af.
“Oh, maakt u zich geen zorgen, hoor,” zegt Jaap, “u blijft gedetineerd, dus wij blijven gewoon controleren.”
-*-*-*-*-
Toch gaat er wel veel ten goede voor me veranderen en iedere Italiaan zal ons ook kunnen vertellen wàt. Maar wij buitenlanders hebben geen idee hoe alles hier werkt natuurlijk, qua huisarrest of Onder Toezicht van de reclassering . . .
Morgen ga ik uitgebreid horen bij de reclassering wat er verandert en hoe ik om moet gaan met de 13 voorwaarden, die in het vonnis staan en voor de zekerheid heb ik ook maar een afspraak gemaakt bij de advocaat morgenmiddag, voor wat ik dan nog niet gesnapt heb.
Wàt er allemaal verandert, kan ik jullie dus morgen vertellen en tot dan:
Wat het ook moge wezen, HET IS GELUKT.
Ik kan het eerlijk gezegd nog niet helemaal geloven . . . .
4 opmerkingen:
Gefeliciteerd dan maar alvast, met dat 't gelukt is!
yo, dank je wèl . het is nog mooier dan ik dacht.
Anna
Een welgemeende flisitaatsie!
toppie meis de aanhouder wint xx sis
Een reactie posten